VOORVORK.
Vaak is de voorvork na het frame, het duurste onderdeel van de mountainbike. Je kan hierbij kiezen uit een vaste- of geveerde voorvork.
Een vaste voorvork is in het algemeen goedkoper en lichter in gewicht. Alleen vangen je polsen dan de zware klappen op als je op onverharde paden gaat rijden. Dat kun je weer gedeeltelijk compenseren door een dikkere bandenmaat te monteren met een lagere bandenspanning.
Wanneer de keuze valt op een geveerde voorvork, worden de volgende merken aangeboden: Fox, RockShox, Magura, Marzocchi, Manitou, DT Swiss en Suntour. Prijzen beginnen ongeveer van €100,00 tot €1.800,00. Zoals bij veel onderdelen, zie je het verschil in prijs terug in het gewicht. Meestal geldt, hoe lichter hoe duurder.
Wat is dan een goede voorvork?
Deze vraag is niet makkelijk om te beantwoorden. De mountainbiker die vaak het bos in gaat, adviseren wij om de voorvorken onder de €300,00 te laten liggen. Voorvorken krijgen in het bos (met zand, modder en oneffenheden) veel te verduren. Een goedkope voorvork zal het dan niet lang volhouden. Voorvorken vanaf €300,00 zijn meestal wel opgewassen tegen het zwaardere werk.
ZADEL EN STUUR.
Omdat mountainbikers vaak lang op de fiets zitten, heb je het juiste zadel nodig met voldoende ondersteuning. In principe vormen de zitknobbels de belangrijkste draagpunten. Dit betekent dat het zadel hard moet zijn om ervoor te zorgen dat de zitknobbels niet te diep wegzinken en het kruis wordt afgekneld.
De juiste zadel- en stuurafstelling is heel belangrijk om pijnlijke klachten tijdens de rit en blessures te voorkomen. Daarbij is zowel hoogte als afstand (zadel-stuur) belangrijk.
Hieronder noemen we enkele punten waar u klachten van kan krijgen.
1. Een te hoge zadelstand veroorzaakt een kracht die de knieschijf naar buiten verplaatst, wat uiteindelijk pijn geeft aan de buitenkant van de knieschijf.
2. Een te lage zadelstand heeft tot gevolg dat het been te veel gebogen is met als gevolg, dat er een overbelasting plaatsvindt in het gebied van knieschijf en bovenbeen.
3. Een zadel dat te ver naar voren is geplaatst, heeft tot gevolg dat het been te veel gebogen is.
Nek- en schouderklachten treden op als de afstand van zadel naar stuur te kort is en/of het hoogteverschil tussen deze twee te groot is.
4. Wanneer de afstand van zadel naar stuur te lang en de zit te gerekt is, kan dat ook schouder- en nekklachten veroorzaken, met als gevolg van de toenemende spierspanning in de nek.
5. Enkel-, kuit- en achillespeesklachten kunnen ontstaan door het fietsen met een spitsvoet. Een spitsvoet ontstaat doordat het afstand van het zadel tot de trapper te groot is.
Door het gebruik van bar-ends aan je stuur kun je je stuur op meerdere manieren vasthouden. Daarmee krijg je minder snel overbelasting van je nek-, schouder- en armspieren.
TINTELENDE VINGERS.
Een klacht die op kan treden als je lang op de fiets zit zijn: tintelende of dode vingers en/of handpalmen. Dit wordt veroorzaakt door het afknellen van zenuwen in de handpalmen.
Enkele tips om dit te voorkomen zijn:
1. De juiste zadel- en stuurafstelling.
2. Handschoenen met gel kussens onder de handpalmen.
FIETSSCHOENEN.
Fietsschoenen hebben een stijve zool onder de bal van de voet om de pedaaldruk zo goed mogelijk te verdelen. Je kunt een fietsschoen zo aan het pedaal bevestigen (spd) zodat je ook aan je pedaal kunt trekken.
Klikpedalen zijn er in veel soorten, maar allemaal hebben ze gemeen dat je een onder de zool geschroefd schoenplaatje in een pedaal kunt klikken. Door je hiel naar buiten te draaien maak je de schoen weer los. Zeker als je de grendel niet strak afstelt, is dat al bijna de zelfde beweging als de voet van het pedaal nemen en aan de grond zetten.
Schoenplaatjes zijn er vaak in twee typen: met en zonder rotatiemogelijkheid. Zonder rotatiemogelijkheid zit de schoen vast op het pedaal, en krijgen je knieën het zwaar te verduren als de instelling niet 100% is. Met rotatiemogelijkheid is de instelling wat minder kritisch. Het meest voorkomende kliksysteem voor mountainbikes is van Shimano (SPD).
AFSTELLING SCHOENPLAATJES.
Schoenplaatjes afstellen is vaak lastig, omdat je niet bij de schroefjes kunt als de schoen op het pedaal staat en omdat de afstelling weer verdraaid als je de schoen loswrikt. Zet strepen op de schoenzool als referentie voor de voor-achter instelling, en let op de speling tussen hak en crank voor de rotatie. Je moet namelijk bij het afstellen twee zaken in de gaten houden: de voorwaartse afstelling en de hoek tussen schoen en pedaal.
TANDWIELVERHOUDINGEN.
De meeste mountainbikes hebben één of twee tandwielen voor. De tandwielverhouding is meestal 40-28 of 38 26t. Vroeger werden altijd drie tandwielen (triple) gemonteerd, waarbij de standaardcombinatie 44-32-22t was.
Alle mountainbikes hebben een derailleur met een cassette waarop acht tot twaalf tandwieltjes gemonteerd kunnen worden. Een cassette kan naar eigen wens worden opgebouwd, waarbij de keuze van de tandwieltjes sterk afhankelijk is van de fysieke eigenschappen van de mountainbiker en van de eisen die de route van die dag stelt.
HELM.
Een val van je mountainbike kan iedereen overkomen. Ook als je niet hard rijdt, als je altijd goed uitkijkt, als je de route goed kent of als je al heel lang fietservaring hebt. Want onverwachte dingen, zoals een overstekende hond, een takje tussen je spaken of een steen op de weg zijn soms onvermijdelijk.
3.700 wielrenners en mountainbikers belanden elk jaar in het ziekenhuis door valpartijen, veel met ernstig hoofdletsel. Terwijl dit hoofdletsel eenvoudig kan worden voorkomen door altijd te rijden met een helm op.